Walhalla

Vereniging Walhalla werkt vanuit de kernwaarden: verbinden, kennis delen en teruggeven.

Het lidmaatschap heeft voor de meesten van ons een positieve toegevoegde waarde gehad. En sommige oud-leden geven iets terug aan de oud-ledengemeenschap. Ik interviewde Olaf Croon (1987), jarenlang leadzanger van de Hermes House Band, directeur van het Rotterdams Philharmonisch en nu op de plek waar hij alle ervaringen kan bundelen.

De meesten van ons kennen misschien ook wel Jorrit Croon, de bekende hockeyspeler uit het Nederlands elftal. De appel valt niet ver van de boom. Zowel Mariette als Olaf, de ouders van Jorrit, Carlijn en Fien waren in hun jeugd al hockeyminded en… goed. Olaf en Jet verdelen hun tijd evenredig langs de velden waar hun talentvolle kinderen spelen. Niet alle aandacht gaat uit naar Jorrit.

Olaf Croon, in zijn jeugd ook altijd lekker actief op de hockeyclub, een goede speler. Uiteindelijk Heren 1 Forescate, Voorschoten. Via die lijn komt Olaf aan bij het RSC. Een oud-klasgenoot en een hockeyvriend die al lid waren. Olaf vervult op dat moment zijn militaire dienstplicht. Hij krijgt een paar dagen verlof voor de Eurekaweek, en moet in die gegunde tijd twee zaken regelen: een kamer zoeken en zich opgeven voor de na-IP. Verlof voor een hele ontgroening zit er gewoonweg niet in. Die beslaat in die tijd drie weken. En beide taken lukken: Olaf komt in huis bij Paul van Katwijk (1985). En op de campus staat er een standje van het RSC. Na een korte uitleg krijgt hij te horen dat de na-IP geen probleem is. Het lidmaatschap kan beginnen. Wij spreken 1987.

Aan het einde van zijn eerste jaar verhuist hij naar Huize ’t Luchtkasteel in Kralingen. Het huis blijkt meerdere malen van naam te veranderen en fuseert ook geregeld. Van het ‘t Luchtkasteel’, na een fusie met ‘Belvédère’ naar ‘NNI Beaudhôny’, tot het huidige ‘t Pandje’. Op de hoek Oostzeedijk Beneden en Avenue Concordia. Een actieve open en ondernemende jongeman in zo’n Corpshuis kan niet anders dan een aantal leuke functies op de sociëteit vervullen.  Kroegcommissie, na-IP commissie, Senaatsadviescommissie en Kampcommissie. Tijdens  de na-IP commissie is Olaf zangmeester op het kamp van 1989. Blijkbaar ging dat zo goed dat Stef Schröder (1985) hem vraagt om auditie te komen doen voor Hermes House Band want Marc Duncker (1984), toentertijd leadzanger van de Hermes House Band, zou de band gaan verlaten. Wat erop uitdraait dat Olaf direct na zijn auditie een cassettebandje met nummers meekrijgt, thuis moet oefenen en dat weekend meteen het podium op kan om te zingen. Als leadzanger. Een spannend moment, een topavond en de vonk is overgeslagen!

De band is al populair in de studentenwereld, maar breekt door als zij wordt gevraagd als voorprogramma-act op te treden voor de bekende band ‘Fragment’, die op dat moment AHOY weet te vullen. Heel slim van de organisator om de Hermes House Band te vragen en zo extra lokale publiciteit en publiek te trekken.

In aanloop naar dat concert gaan de bandleden kritisch naar zichzelf kijken. En wordt in allerijl een aantal verbeteringen aangebracht in de podiumopstelling en de presentatie van de band. De professionalisering van de HHB begint. En is sinds die tijd niet meer opgehouden! Bij iedere nieuwe ‘editie’ van de band verbetert er steeds wel iets. Inmiddels zijn er meerdere oud-Hermes House Bandformaties. Als er jaarfeesten georganiseerd worden, beste lezer, dan is de kans groot dat ‘uw’ formatie op het podium staat! En tijdens het aankomende 40-jarig lustrumfeest van de Hermes House Band komen vele edities op het podium te staan.

Aan alle goede dingen komt een eind. Olaf rondt zijn studie Bedrijfskunde (de Management of Change-variant) af met de scriptie ‘Ik zal je leren’. Tijdens zijn werkende leven als leidinggevende komt hij erachter dat samenwerking en samen de ontdekkingstocht ondernemen beter bij hem passen. Om als schoenmaker bij de leest te blijven start Olaf als… verkoper van Non Spot Advertenties! Tegenwoordig mag dat, maar werd in een grijs verleden bestempeld als sluikreclame. In die tijd kwam deze vorm van reclame steeds vaker voor en werd allengs professioneler. Soaps worden heel populair in deze periode. Deze super commerciële baan brengt Olaf in de wereld van de media. In eerste instantie de beeldmedia. Daar vult hij dus niet allen de reclameblokken met commercials maar ook kookprogramma’s en kindertelevisieprogramma met productpromotie. De trend in medialand van dat moment is gespecialiseerde zenders. En Olaf doet mee in de ontwikkeling van deze concepten. De glans van de snelle tv-media verdwijnt toch en via Richard de Booij (1985) wordt Olaf gevraagd om de VNU-uitgeverij te komen versterken. Hij zet zich onder andere in voor de sales & marketing van verschillende woonbladen. Via andere leidinggevende rollen bij o.a. CEBUCO en de Bond van Adverteerders belandt hij bij het Rotterdams Philharmonisch Orkest als zakelijk directeur. De cirkel die muziek heet sluit zich. En Olaf kan alle competenties die hij heeft opgebouwd inzetten voor dit fantastische toporkest. Er is werk aan de winkel, het 100-jarige jubileum van het orkest wordt gevierd in 2018. Het wordt een groot succes, maar gaat al met al ten koste van de gezondheid van Olaf. Het is een duidelijk signaal om toch een ander pad in te slaan.

Inmiddels is de cirkel helemaal rond: Olaf start dan met zijn eigen bedrijf ‘Croon op je werk’. Hij zingt al enige jaren in de Bikini Blues Band (oud-HHB) en in ‘Play me a memory’, een trio met Mark Snijders (1987) en Esther Hart, bekend als Nederlandse vertegenwoordigster tijdens het Eurovisie Songfestival van 2003.  Een lopende opdracht bij Xplo Music & Events, het bedrijf van Mark Snijders (1987) en Eugene Lont (1989) – en aanleiding voor dit interview - is het ondersteunen bij het organiseren van het 40-jarig lustrum van de Hermes House Band. Een project dat hij samen met onder anderen Mark en Eugene vormgeeft en voor ons op de planken brengt, op 17 september in Ahoy Rotterdam.

De verkoop loopt al heel goed en er zijn nog een beperkt aantal kaarten! 

Dank je wel Olaf, voor dit gesprek. De aanleiding was het 40-jarig lustrum van de Hermes House Band, maar ik besloot jou centraal te zetten. Het is mooi om in gesprek te gaan met mensen die je al heel lang kent. En dan op die manier de verdieping te vinden. Delen uit ons gesprek geef ik hier niet weer, maar bewaar ik op een andere plek in mijn hoofd en voeg ik toe aan onze herinneringen. Olaf en ik zijn jaarclubgenoten. Vandaar.

https://hermeshouseband.nl/40jaar/