Walhalla

Door Willem Dijckmeester (2000) en Mark Wisbrun (2000)

De vorige Nieuwsbrief beschrijft het leven van Jan Fresemann Viëtor (1913). U leest nu hoe een toevallige ontmoeting van de zoon van de eerste Rector van de Senaat van het RSC met een Rotterdams oud-lid leidde tot de mooiste kamer van de Sociëteit.
De redacteuren Willem Dijckmeester (2000) en Mark Wisbrun (2000) van jaargang 80, nr.7, van het Rotterdamsch Studentenblad Hermes, hadden in 2003 een interview met Hendrik Viëtor en Wim Geerdink (1987). Van dit interview treft u hieronder een samenvatting.

Aanleiding voor de schenking van de Viëtorkamer was een toevallige ontmoeting van Hendrik met een Rotterdamse student in het Verenigd Koninkrijk. Hendrik Viëtor logeerde destijds (in 1988) bij zijn nicht in Turnbridge Wells (Kent), Engeland, toen op een regenachtige dag ’s morgens werd aangebeld en een jongeman met autopech vroeg of hij van de telefoon gebruik mocht maken. Hendrik herkende onmiddellijk een Nederlands accent. Na het telefoontje maakten zij kennis. De student reageerde: "Aha, de naam Viëtor is mij bekend uit Rotterdam". De jongeman - Wim Geerdink (1987) - was nauw betrokken bij het lustrum van het 75 jarige RSC. Deze ontmoeting leidde een jaar later tot een bezoek van Hendrik aan Rotterdam. Geerdink organiseerde voor hem een rondleiding op de universiteit, op de Sociëteit, in zijn huis en een gesprek met het toenmalige College van Senaat en Bestuur.

De sterke band van zijn vader met het RSC en de hartelijke ontvangst in Rotterdam spraken Hendrik sterk aan. Op de vraag of hij iets voor het RSC kon betekenen antwoordde het toenmalige College: “Ja graag: de restauratie van een kamer tot een luxe herenkamer.” Tegen het negatief advies van een Leidse bekende in (deze suggereerde een schenking voor studiebeurzen in plaats van voor de Sociëteit) werd besloten via de Stichting Viëtor een zeer ruim bedrag voor herstel, inrichting en toekomstig onderhoud van de nieuwe Viëtorkamer aan de Sociëteit te schenken.

Deze werd op 10 september 1999 officieel geopend. Inmiddels is deze stichting ondergebracht in de Stichting Rotterdamsche Studenten Sociëteit, de eigenaresse van het Sociëteitsgebouw. Hendrik koos voor de Sociëteit omdat hij zich levendig de enthousiaste verhalen van zijn vader herinnerde over diens studententijd en weinig over diens studietijd. Hij was zeker dat zijn vader zou hebben gekozen voor de kamer, en aldus geschiedde

Wie was Hendrik Viëtor? Hij wordt geboren op 6 juli 1920 in Groningen, als zoon van Jan Fresemann Viëtor (de eerste Rector van de Senaat) en zijn Italiaanse vrouw Alba Rosa. Hoewel wonend in de USA, wordt door Jan besloten om de geboorte van Hendrik Viëtor in Nederland te doen plaatsvinden. De familie is immers afkomstig uit Groningen (in 18de eeuw gearriveerd uit Duitsland) en dus moet hun kind daar geboren worden. Bovendien is het een goede gelegenheid voor de aanstaande moeder om met haar schoonouders kennis te maken. Jan Fresemann Viëtor zelf komt enige weken later naar Nederland.

Na de geboorte wordt ook een kort bezoek aan de familie van zijn moeder in Milaan gebracht, waarna het jonge gezin Viëtor (inclusief baby Hendrik op de gevorderde leeftijd van 6 weken) per schip weer vertrekt naar de Verenigde Staten. Aldaar wordt zijn zusje Jeanne in 1921 in Mont Clair (New Jersey) geboren.

Vader Jan is vrij streng. Zo geeft hij zoon vanaf diens 12e jaar Nederlandse les, waarvoor hij ook huiswerk moet maken. Dit wordt door Hendrik in het begin niet altijd als plezierig ervaren. Maar zoals zijn vader had voorspeld, heeft Hendrik het uiteindelijk zeer gewaardeerd.

Hendrik Viëtor spreekt vier talen op uitstekend niveau: Neder­lands met zijn vader en later met zijn Nederlandse vrouw. Thuis wordt in het gezin Frans gesproken. Italiaans is de taal die hij met zijn moeder spreekt en Engels geldt natuurlijk als de voertaal in de VS.

In 1934 verhuist Hendrik met zijn moeder naar Zwitserland waar hij van zijn 14e tot zijn 18e jaar de École de Commerce in Neuchâtel bezoekt. Iedere week schrijft zijn vader hem een brief in het Nederlands.

In 1938 keert Hendrik Viëtor terug naar de VS om te gaan studeren. Hij studeert International Commerce aan de George Washington universiteit. Later vervolgt hij zijn studie aan de New York University. In 1943 bezoekt hij als student een receptie op het Witte Huis, waar Mrs. Roosevelt hem even apart neemt: “I want you to meet my house guest Princess Juliana”. De prinses groet vriendelijk en merkt op dat: “Overal waar ik kom ontmoet ik Nederlanders; het lijkt wel dat er meer Nederlanders buiten dan binnen Nederland wonen”.

Hendrik Viëtor dient circa 2 jaar in het Amerikaanse leger. Hij zit onder meer in de Third Army die zware gevech­ten bij Anzio in Italië levert. Daarna heeft hij bij bekende effectenhuizen in New York gewerkt. Hij gebruikt de naam Fresemann nooit om zijn naam niet te ingewikkeld te maken. In 2004 heeft Hendrik aan de Stern School of Business (New York Univer­sity) - waar hij zijn MBA behaalde - de “Jan Fresemann Vietor Inter­national Study Permanent Fellowship” ingesteld ter nagedachtenis aan zijn vader. Stern-studenten die aan de Erasmus Universiteit tijdelijk studeren komen in aanmerking voor financiële steun uit dit fonds. Voor hen biedt het RSC de mogelijk­heid guest member te zijn gedurende hun verblijf in Rotterdam. Hendrik Viëtor woont vervolgens vele jaren in Florida. Hij woont in een appartementencomplex voor ouderen. Heeft zich daar ingekocht voor een eenmalig bedrag en is daarmee verze­kerd van een appartement, twee maaltijden per dag en zonodig volledige verzorging voor de rest van zijn leven.

Zijn vrouw Miep was Nederlandse. Zij overleed in 1988. Zij hadden geen kinderen. Hendrik overleed in 2010. Zijn urn is bijgezet in het familiegraf in Groningen.

Link naar deel 1