Markante Verhalen

Dromen van Derde Kerstdag

Foto: pixabay.com

COLUMN

Dromen van Derde Kerstdag

Door Norman Schreiner (1962)

 

Ieder jaar ervaren wij in deze dagen topmobiliteit in de samenleving. Volle vliegtuigen, volle treinen, volle wegen. Mensen verplaatsen zich veelal van heinde en ver met grote middelpuntzoekende kracht naar een vertrouwde tijdelijke biotoop, waar familie en aanverwanten voor de kerstdagen samenkomen. We bladeren druk in kookboeken en op internet. Met meer dan normale belangstelling kijken wij naar Heel Holland Bakt, naar culinaire probeersels. We maken druk aantekeningen voor ingewikkelde boodschappenlijstjes. Haastige mensen ongeduldig in kassarijen bij supermarkt, groenteman, slager, poelier en cateraar. En dan nog enige tamelijk lastige kwesties: “Wie neemt Tante Lucie dit jaar op Eerste Kerstdag?” “Wie doet de tafelschikking?” “Nee, zwager Hilco vooral niet plaatsen naast Ophelia” “En zet de flessen wijn ver buiten het bereik van Opa Waldor.”

Vervolgens wordt het langzaam stil op straat. Is het binnen ook stil? Nee, daar zitten we allemaal knus bijeen. Kerstboomlichtjes aan. Er zijn stoelen bijgesleept vanuit slaapkamer, werkkamer en zolder. We klessebessen met elkaar. We zingen Amerikaanse liedjes. Over het plezier om in een open arrenslee met rinkelende belletjes door de sneeuw te worden getrokken door een roodgeneusd rendier. Over hunkeringen naar de droom van een witte kerst die steeds weer opborrelt tijdens het schrijven van elke kerstkaart.

Naarmate de avond vordert lijkt de geconsumeerde wijn onze spraakzaamheid tamelijk te bevorderen. Uiteenlopende onderwerpen komen aan de orde. Over lollige werkervaringen, lichamelijke ongemakken, maatschappelijke verontwaardigingen. We gaan opnieuw zingen, nu met accordeonbegeleiding door Oom Achilles. Dan gaat uiteindelijk iedereen naar huis, wuivend en groetend na uitvoerig finaal geroezemoes aan de voordeur.

De volgende dag – Tweede Kerstdag - groeit ons besef dat gisteren die eettafel toch wel erg wiebelde en dat Opa Waldor bijna door een bijgesleepte fragiele keukenstoel was gezakt. Reden om oriënterende bezoekjes aan meubelboulevard en bouwmarkt te brengen. Aan een kraam even een snel frietje en kroketje. En ‘s avonds richting tweedekerstdagdiner dat schoonzusje Hermien organiseert. Wij converseren luidruchtig en fonduen met rauwe vleesbrokken op stalen prikvorken in loeihete olie. Brokken die soms spontaan ontkoppelen, op de bodem van het olierijke pannetje belanden en aldus voor fatsoenlijke consumptie verloren gaan.

Dan breekt 27 december aan. Die noemen we officieus Derde Kerstdag. Tijd om zonder alle drukte eens mijmerend en reflecterend terug te kijken op het afgelopen jaar. Wat deden we goed? Wat verprutsten we? Maar toch weer opwindend dat we het afgelopen jaar van alles hebben meegemaakt. Derde Kerstdag: eindelijk even rust.


Expressief in brons en ijzer
24dec

Expressief in brons en ijzer

Door Willem-Frederik Metzelaar (1987)   Alle stukjes in de Walhalla Nieuwsbrief gaan over een van de oud-leden van RSC/RVSV. Waarom en...

Interview met Hans van Willige (1982)
29nov

Interview met Hans van Willige (1982)

Dit keer voert het verhaal me naar het monumentale Arsenaal in Naarden Vesting, een passend decor voor de ‘flagship store’ van het...

Reacties

Log in om de reacties te lezen en te plaatsen