Walhalla

Door Willem-Frederik Metzelaar (1987)

Alle stukjes in de Walhalla Nieuwsbrief gaan over een van de oud-leden van RSC/RVSV. Waarom en hoe werden zij lid? Hoe kwamen zij aan hun eerste baan en wat voor werk was dat? En waar staan ze nu in het leven? Boeiende en openhartige gesprekken. Leerzaam vaak.  

Deze keer sprak ik Noor van der Does de Willebois (1986): ‘Does’. De aanleiding was de pop up waarover de Walhalla Nieuwsbrief in de oktober-editie schreef. En op 23 november zitten wij tussen bezoekende bekende gezichten aan een tafeltje in de pop-upgalerie op de Pannekoekstraat 50. Omdat het inmiddels borreltijd is, schenkt Noor een witte wijn van het wijnhuis Villebois. Dit is opgericht door haar broer Joost met 3 maten, waaronder ook de man van Noor, en heeft zich gespecialiseerd in Sauvignon Blanc-wijnen uit de Loirestreek. De toewijding aan kwaliteit en terroir komt duidelijk naar voren in deze expressieve wijn. Die samen met de schilderijen van Annejole Jacobs-de Jonghe (1986) en de bronzen en sculpturen van Noor de omlijsting vormt voor het gesprek.

Voor de van oorsprong Utrechtse Noor was de keuze voor de Van Baeldestraat niet echt een keuze: iedereen in het gezin is ergens lid geweest. Dus als tijdens de Eurekaweek enkele andere verenigingen de revue passeren ondergaat Noor gewoon de ontgroening bij de RVSV en begint daar haar studententijd. Deze is voor haar wel heel anders dan voor de meesten van haar jaar-, jaarclub- en verenigingsgenoten.

Op 7-jarige leeftijd mag Noor viool gaan spelen. In het gezin Van der Does de Willebois is het haar moeder die de kinderen allemaal het muzikale meegeeft. Ook zij speelt viool. En Noor zet zich er ook echt voor in om dit mooie maar moeilijke instrument meester te worden. Tweemaal per week les en één keer per week spelen in een echt jeugdorkest betekent talloze uren oefenen. Op haar 18de mag ze stoppen. Wat prompt gebeurt. Maar al snel daarna weer wordt opgepakt. Expressie wordt gestimuleerd in het gezin en Noor begint op jonge leeftijd ook met boetseren.

In die periode was er een heel populaire serie op de televisie: Fame. Door deze wekelijkse serie, waarin de acteurs zich dansend en zingend van het ene plot naar het andere persoonlijk drama of succes verplaatsen, laat Noor zich inspireren om naar het Rotterdamse Conservatorium te gaan. Als student Muziek en Beweging danst ze veel. Letterlijk dansend gaan de studenten door de gangen! De als jong meisje iets verlegen Noor ontplooit zich volledig. “Muziek is klare taal”, vertelt ze, “Het vertaalt emoties en geeft mij veel inspiratie tijdens het dansen. Emotie drijft eigenlijk alles wat ik doe”. Het verbaast dan ook niet dat zij afstudeert in de klassieke viool, maar dat haar passie geborgen zit in de zigeunermuziek. Om een centje bij te verdienen staat Noor achter de bar in Café Pol, maar speelt ze ook op het station samen met klasgenootjes. Met de vioolkist open om het geld op te vangen.

In 1991 studeert zij af en start eigenlijk meteen met een eigen Stichting voor Kindertheater; Kindertheater Domino. Dit doet ze samen met onder anderen huisgenoot en vriendin Annejole Jacobs-de Jongh (1983) die de zakelijke kant van deze stichting bestiert. Het gezelschap trekt van school tot school met tussendoor echte theaters, waarbij de uitvoering gecombineerd wordt met lessen aan de kinderen. Haar werkende leven ontplooit zich hier. Want in deze tijd geeft Noor ook les aan de Muziekschool Amsterdam als muziek en bewegingsjuf. En merkt ze dat ze meer met toneel wil doen. Dus gaat zij naar de toneelschool De Trap. De opvolgende jaren zal ze op het podium staan in onder andere De Melkweg en speelde in producties van het O.T. Theater & Opera in Rotterdam. Zo komt Noor daar gewoon via een advertentie in de krant en audities terecht.   

In de theaterproducties die elkaar opvolgen ontwikkelt zij zich als toneelspeler. “Ik zie het publiek niet als ik speel. In iedere rol geef je weer een stukje van jezelf. En ook daar merkte ik dat expressief bezig zijn echt bij mij hoort”. In 2007 maakt Noor haar eerste brons. Het boetseren gaat op de verre achtergrond nog steeds door terwijl zij haar carrière uitbouwt. Naast toneel belandt Noor ook in televisieseries en een film. Inmiddels werkt zij in meerdere banen: ze geeft les op de muziekschool, speelt voorstellingen, doet soaps en commercials op tv, geeft danslessen, en speelt viool in een band waarin zij ook nog zanger is. En of het allemaal niet genoeg is speelt ze later ook nog bij de eerste violen in het op zeer hoog niveau spelende amateursymfonieorkest Rijnmond. “Het werd steeds meer duidelijk dat ik in creatieve groepen het best tot mijn recht kom. Maar die opeenstapeling van activiteiten, het was een beetje veel. Ik trouwde en werd bovendien moeder.” Noor gaat veel later werken bij een creatief communicatiebureau om daar de verkoop te leiden. Met daarnaast, natuurlijk, toch nog wat optredens.

Totdat de wereldwijde Corona epidemie roet in het eten gooit en op 12 maart 2020 Nederland in een lockdown terecht komt. Niet meer optreden, het werk bij het communicatiebureau stopt, het werkende en sociale leven gaat even helemaal op slot. Maar na enige tijd komen de boetseerspullen op tafel, want creativiteit moet er hoe dan ook uit. Hier komt de beeldend kunstenaar naar boven. Noor begint diverse bronzen en ijzeren sculpturen te creëren. Je ziet daar haar multidisciplinaire achtergrond als danser, muzikant, toneelspeler terugkomen. De beelden en figuren zijn sterk, expressief en intiem. Je ziet dat hier kunst ontstaat vanuit emotie. “Ik werk niet met een uitgedacht plan. Ik begin. En dan slaat opeens de bliksem in! Dat moment is geweldig”.

Dat de werken nu ook te koop zijn, is aan Annejole te danken. Annejole Jacobs-de Jongh (1983) is schilder. Zij leeft van haar kunst. Jole zei: “Does, kom op! Je gaat je beelden verkopen”. En de mensen gingen deze kopen! In het begin best spannend. Iedere brons- en ijzersculptuur is toch een stukje van mijzelf. Maar in brons of ijzer is mijn werk niet meer vluchtig zoals bij muziek, dans of toneel. Het is echt tastbaar en blijvend. En het werk gaat met iemand mee naar huis. Inmiddels ben ik eraan gewend. Ik zie dat mensen echt kiezen voor iets wat ik gemaakt heb. Hoe leuk! Vanaf dat moment past het bij hen. Dat maakt dat het gevoelsmatig klopt.”

Stap voor stap. Onlangs heeft zij haar eigen website gemaakt en is nu vindbaar. Ga zeker even kijken! https://www.noorvanderdoes.nl/

Dank je wel Noor, heel fijn om dit gesprek gedaan te hebben. Voor iedereen die je nooit op een podium heeft gezien: je huidige werk is mooi én in een blijvende vorm om ieder moment van te genieten. Ik kan mij voorstellen dat je klanten daar heel gelukkig van worden. Bedankt voor de wijn!