Walhalla

Uit de oude doos... 

 
Andries Willem graaf van Hogendorp (1918)

Door Kees Vermeer (1966)

Andries Willem graaf van Hogendorp, heer van Hofwegen, wordt op 1 februari 1897 geboren te Breda. Zijn ouders zijn Andries Willem graaf van Hogendorp, heer van Hofwegen, kapitein-luitenant ter zee  (1860-1932), en Maria Leonarda Gribling (1873-1946). Het gezin woont aan de Boschlaan 10 te Ginneken (bij Breda).
 
Na zijn eindexamen HBS in Goes in 1917 laat Andries zich op 17 september 1918 aan de Nederlandsche Handels-Hoogeschool (NHH) inschrijven en is RSC-lid van 1918 t/m 1923.
 
Hij is een roeier. De roeisport wordt in die tijd beoefend onder de vleugels van de Rotterdamsche Studenten Sport Vereeniging. (Skadi wordt pas later, in 1928, opgericht). In haar verslag over 1920 lezen wij:“Ook de roeisport kon zich verheugen in de sympathie van de leden. Het bewijs werd geleverd in den groentijd van dit jaar. Twee uitgelezen ploegen bekampten elkaar op de Schie. De ploeg bestaande uit de heeren A:W. van Hogendorp (bg.), M. Honig, F. N. L. Aberson, V J.M. Voorduin (sl.) en M. C. F. J. Cosijn, wonnen met flinken voorsprong na een noodlottige snoek van hun tegenstanders.”
 
Hij doet eveneens mee aan atletiekwedstrijden, zoals hardlopen bij Sparta te Rotterdam, voor wie hij in 1921 meedoet aan een veldloop te Haarlem.
 
Andries wordt lid van het Corpsgezelschap “P A C”. De clubleden dragen als horlogekettingversiering een gouden of zilveren wandelstok. En bij officiële gelegenheden een zilveren wandelstok plus een wijnglas aan een rood-zijden, met zilverdraad afgezet lint. Hij is tevens lid van het corpsgezelschap Union Alcoolique Principielle et Habituelle Internationale.  Het devies van dit gezelschap is  ”In limonade vinden wij geen troost”. Alleen met alcohol kan men de volkeren met elkaar verbinden.

Hij woont vanaf 1918 t/m 1921 in Rotterdam, o.a. in de Hondiusstraat 64a. Hij behaalt geen diploma’s.
 
De Nederlandsche Spitsbergen Compagnie (Nespico) wordt op 4 april 1921 opgericht te Rotterdam. Doel is de exploitatie van steenkolenvelden, ertsbeddingen en andere mineralen, voorkomende in Spitsbergen, en tevens alle handelszaken die daarmee in verband staan.

Andries gaat bij Nespico werken en vertrekt in 1922 naar Spitsbergen. (De Almanak 1923 vermeldt dan als zijn “vacantieadres: Spitsbergen”). In het najaar van 1926 wordt de mijn in Barentsburg (Spitsbergen) gesloten vanwege abnormaal hoge transportkosten in combinatie met lage kolenprijzen en een gebrek aan bedrijfskapitaal. Andries  keert in 1926 weer terug naar Rotterdam.
 
Begin 1928 verhuist hij naar Heemstede en is bedrijfsleider in een fabriek voor autobus-onderdelen. Later in 1928 vertrekt hij als correspondent van het Rotterdamse dagblad De Maasbode naar Spitsbergen in verband met de ramp van de “Italia”. De Italia is een luchtschip, dat vanuit Spitsbergen naar de Noordpool moet vliegen. Het luchtschip, een constructie van de Italiaan Umberto Nobile, komt in moeilijkheden en belandt gehavend op het ijs.
 
Andries gaat verslag doen over de reddingswerkzaamheden van de passagiers van het luchtschip. Hij komt zelf in moeilijkheden, omdat hij op een verkeerd en onbewoond eiland aan land wordt gezet. Daar verliest hij zijn bagage bij het beklimmen van een rots.

Hij komt daar bijna om van honger en kou. Na drie weken wordt hij - uitgehongerd - gered door een robbenvaarder, die de op de rotsen de door Andries getekende SOS-tekens ziet. De kranten staan in 1928 en 1929  bol over zijn avontuur. Hij wordt “De Robin Crusoë van de Poolstreek” genoemd.
 
In de Maasbode van  23  september 1928  pagina 1  en  pagina 2  beschrijft Andries in het artikel “In de Eenzaamheid van een IJs-zee eiland - De Avonturen van onzen Spitsbergen-correspondent", uitvoerig en in detail de gebeurtenissen op het onbewoonde Hopen-eiland. Zo heeft hij daar een ijsbeer met een lans doodgestoken voor eten, warme vacht en olievet voor zijn lampje.
 
Teruggekomen in Nederland loopt hij de vierdaagse in Nijmegen in 1929 en 1930. Nadien vat hij het plan op om een expeditieachtig reisbureau op Spitsbergen te starten en ontwerpt hutten voor het verblijf.
 
Zijn leven is één avontuur. In Amerika schijnt hij Sheriff te zijn geweest en gaat op enig moment met zijn grote liefde naar Rusland. In 1938 vertrekt hij naar Siberië.

Andries, die ongehuwd is en later op Duinrell (Wassenaar) woont, overlijdt te ’s-Gravenhage op 27 april 1982.
 
P.S. In het gemeentearchief  te ’s-Hertogenbosch bevindt zich een uitgebreide documentatie over Andries Willem van Hogendorp die wij niet hebben geraadpleegd en ongetwijfeld meer gegevens over zijn levensloop bevat.