Markante Verhalen

Interview met Allard Castelein (RSC 1977)

Interview met Allard Castelein (RSC 1977)
"Verandering, overtuiging, passie"

Door Willem-Frederik Metzelaar (1987)

Allard zit als CEO van het Havenbedrijf al in ‘overtijd’. Gezien de bijzonder grote uitdagingen (o.a. Covid, energietransitie) heeft de Raad van Commissarissen van de Port of Rotterdam - in samenspraak met de aandeelhouders - Allard indertijd gevraagd na twee termijnen van vier jaar alsnog twee additionele jaren aan te blijven Aan die verlenging komt volgend jaar zomer een einde. En dus is het tijd om een van onze ‘BOLLEN’ (Bekende Oud-eden) te interviewen. Het indrukwekkende kantoor van een van Rotterdams meest bepalende ondernemingen, het prachtige uitzicht op de Maas en de haven, én skyline van Rotterdam vormen het toneel van dit interview.

Rotterdammer Allard Castelein (1977) ziet zijn kans schoon als hij zijn eindexamen haalt. Hij gaat medicijnen studeren. Maar zeker niet in Rotterdam! Hoe anders kunnen plannen lopen. Na het behalen van zijn eindexamen gaat Allard naar Amerika voor een jaar College. Daarna schrijft hij zich in voor een medicijnenstudie in Leiden. In die tijd kun je als aankomend medicijnenstudent drie voorkeursteden opgeven. Die van Allard zijn: Leiden, Amsterdam en Groningen. Maar net als nu is er een groot tekort aan studentenkamers. En Allard wordt geplaatst in Rotterdam omdat zijn ouders daar wonen. Gelukkig is er een systeem waarbij studenten een stedenruil kunnen aanvragen. Het is de tijd dat internet nog niet bestaat. En per brief wordt het uiteindelijk duidelijk dat er niemand in Nederland is die wil ruilen van stad. Het is en blijft Rotterdam.

Hoewel zijn vader lid was geweest in Utrecht en zijn broer die op dat moment lid is bij het Leids Studenten Corps, staat het Rotterdams Studenten Corps nu niet echt hoog op de verlanglijst van een aanstormende student Medicijnen. Toch aangemeld aan de Robert Baeldestraat. De studentenkamers liggen tenslotte niet voor het oprapen. En bij zijn ouders blijven wonen is nu niet bepaald het beeld dat Allard voor ogen staat als de start van een studentenleven.

Het blijkt de start van een fantastische studententijd te zijn. Vanaf dag 1 begint Allard spelenderwijs en intuïtief aan zijn eerste carrière, zijn Corpscarrière. De Contactcommissie, het Muziek- en Toneelbestuur, het College, de Raad van Commissarissen en twee opeenvolgende jaren arriveert hij voor de Rotterdamse kinderen aan de Maaskade vermomd als Sinterklaas.

Allard studeert af als basisarts en gaat hij aan de slag als chirurg in opleiding in het Dijkzigtziekenhuis, het tegenwoordige Erasmus Medisch Centrum. Daar blijft hij een aantal jaren als arts werken. Over die tijd zegt hij: “Een goede arts kijkt evenredig naar iedere patiënt; iedereen die komt, wordt met gelijke professionele interesse benaderd. Maar ik merkte dat ik de grote problematiek heel boeiend vond en de kleine zaken veel minder. Dan gaat de schoen wringen.” En deze opmerking typeert mogelijk de rest van zijn carrière; niet de kleine zaken, maar de complexiteit van het grotere geheel vangt zijn aandacht.

Allard denkt inmiddels meer voldoening te kunnen vinden in commerciële en bredere onderwerpen. Dus richt hij zijn aandacht op Proctor&Gamble, Unilever en Shell. Bij Shell kan hij aan de slag als Oil Trader. Allard komt bij Shell binnen toen de Iran-Irakoorlog gaande was. De Eerste Golfoorlog, die van 1980 tot 1988 duurt. Een boeiende tijd, want in zo’n markt ontstaan enorme spanningen. Allard: “Je moet goed en snel kunnen rekenen, zeer stressbestendig zijn en goed kunnen onderhandelen. Het bleek dat me dit aardig afging.”

Blijkbaar is dit een lotsbeschikking want na de handelsafdeling verschuift zijn werkveld naar sales en marketing. Niet alleen die eerdergenoemde kwaliteiten helpen hem verder, blijkbaar zit er een goede manager en leider in hem. En zo groeit hij binnen de Shell-organisatie in een tijdsbestek van iets meer dan 26 jaar door in tal van internationale leidende rollen. Functies die hem op allerlei plekken in de wereld brengen. Tot op een dag de telefoon gaat. “Ik weet nog precies wanneer het was en waar ik stond. Het was vrijdagavond en ik stond in de keuken een fles wijn open te maken toen de telefoon ging. Een headhunter die ik kende, was aan de telefoon. Ik stond op een longlist en hij wilde weten of ik op dat lijstje wilde blijven staan. President-directeur van Havenbedrijf Rotterdam. Ik antwoordde dat ik geen flauw idee had wat dat inhield, maar dat als hij mijn lichaamstaal zou kunnen zien, had hij het antwoord wel zou kunnen raden. Ik sta er met een glimlach op mijn gezicht over na te denken.”

Shell blijkt een goede leerschool te zijn geweest voor de nieuwe rol die Allard nu inmiddels negen jaar geleden op zich heeft genomen. Het Havenbedrijf ontwikkelt zich als onderneming. Van een gemeentelijke dienst die kaderuimte en overslagterreinen verhuurt naar een regisseur die verbinding zoekt met ondernemingen en overheden over gemeenschappelijke belangen. En dus zelf ondernemer geworden is, met relaties in havens in het achterland en belangen overzee. Mondiaal actief in een hoog concurrerende wereldmarkt. Een perspectief waar Allard mee bekend is. Alleen komt een groot deel van die wereld nu op een plek samen: de 42 km lengte tellende Rotterdamse haven. In Nederland goed voor zo’n 585.000 banen; 180.000 banen direct en de overige indirect. 6,2% van het nationaal product. En daarmee is de haven een van de belangrijkste bouwstenen voor werkgelegenheid en welvaart voor de regio Rotterdam en ver daarbuiten.

In zo’n enorm complexe omgeving zijn er altijd grote uitdagingen. Momenteel is Rotterdam de grootste energiehaven van Europa. Met een aandeel van zo’n 13% vormt zij een kritische schakel in een betrouwbare energieleverantie in Europa. The Port of Rotterdam is inmiddels al vrij lang haar positie als grootste haven ter wereld verloren aan de buitenlandse concurrentie. In plaats daarvan ontwikkelt zij zich als meest intelligente haven. Als investeerder, aanjager, projectleider is het Havenbedrijf een ‘spin in het web van ondernemend Nederland en daarbuiten’. Zodat alle bedrijven kunnen blijven acteren op het wereldtoneel. Een heel belangrijk project is momenteel is de decarbonisatie van de scheepvaart en industrie; het elektrificeren van de binnenvaart, overschakelen van fossiele brandstoffen naar schone waterstof. Het doel is op in 2050 helemaal klimaatneutraal te zijn en in 2030 55% van die doelstelling bereikt te hebben.

Dat de studentenvereniging blij mag zijn met zo’n ‘BOL’ (bekend oud-lid), is onmiskenbaar. Als CEO van het Havenbedrijf heeft Allard al enkele malen het Lustrumterrein ter beschikking gesteld, de Almanak gesponsord, en studenten en oud-leden tijdens diners verteld over het reilen en zeilen van het Havenbedrijf. Wij kunnen daar nog van genieten tot de zomer van 2023. Dan zal Allard afzwaaien als directeur. Inmiddels toegetreden als toezichthouder van het Alumni Trustfonds van de Erasmus Universiteit lijkt het erop dat zijn betrokkenheid bij Rotterdam voorlopig gewoon doorgaat.

Dank je wel Allard voor je tijd, het leuke gesprek, de passie die je laat zien, de storm van cijfers en feiten over je onderneming die ik deels heb overgenomen, en natuurlijk het fantastische uitzicht!


Interview met Gorrit-Jan Blonk (1985)
25sep

Interview met Gorrit-Jan Blonk (1985)

Interview met Gorrit-Jan Blonk (1985) “Ik gun het iedereen iets voor een ander te kunnen doen!” Door Willem-Frederik Metzelaar (1987)  ...

Micky Adriaansens (RVSV 1983)
25aug

Micky Adriaansens (RVSV 1983)

Interview met Micky Adriaansens (RVSV 1983) Minister van Economische Zaken en Klimaat   Door Willem-Frederik Metzelaar (1987) Micky...

Reacties

Log in om de reacties te lezen en te plaatsen