Walhalla

Vincent Karremans (R.S.C. 2005) is ondernemer in de politiek. Wij komen samen in zijn werkkamer op het indrukwekkende stadhuis van Rotterdam, bodes lopen af en aan, iedereen is open en vriendelijk. Deze ochtend is er een elektriciteitsstoring geweest. “Wij hadden het als ambtenaren wel zwaar vanmorgen, mijnheer, want het koffiezetapparaat deed het ook niet”, oppert een bode met een vriendelijke knipoog. Vincent heeft het druk, hij heeft 30 minuten, vóór het interview nog snel drie telefoongesprekken, zijn ogen gaan iedere paar minuten naar zijn telefoon, maar oogt ontspannen.

“Mijn studententijd was rete-gezellig. Ongemengd was het RSC toen nog. Ik heb mijn hele jeugd gevoetbald en de kleedkamerhumor kende ik dus al, jongens onder elkaar. Dat kwam eigenlijk één op één overeen. Ik voelde mij meteen op mijn plek, ook op de avonden dat de sociëteit vrijwel leeg was. Zelfs dan ging ik erheen. Op woensdagavonden om te kaarten bijvoorbeeld. Er moesten wel zaken anders. Als president van de senaat ben ik gestart met de eerste gemengde borrels op donderdagavond. Dat leek mij een logisch moment, eerst in de zaal dan naar Bikini. Tot mijn verbazing werd mijn goede idee in eerste instantie een onderhandeling! Zo zie je maar, niets gaat vanzelf. Uiteindelijk kwamen zij er toch, die gemengde avonden. En met succes. Ik heb toen ook de deuren naar ‘Lekkur’ laten maken. Zo verdwenen de fysieke barrières een beetje. Wij hebben in die tijd wel in meer zaken geïnvesteerd: in de buurt, om de verhoudingen met de buurtbewoners weer te herstellen, het oud- en nieuwfeest dat traditioneel altijd een groot succes was geweest, hebben wij in ere hersteld, en ik heb de straffen verdubbeld. Dat was allemaal nodig, want wij lagen nog niet helemaal op koers, laat ik maar zeggen. En de sfeer verbeterde aanzienlijk.

Hier zie je mijn motivatie: ik vind het heel leuk om problemen aan te pakken. Ga op zoek naar oplossingen. En kijk of het werkt. Tijdens mijn presidentschap kon ik mijn actieve houding uitproberen. En dat werkte prima! Deze lijn heb ik altijd vastgehouden. In mijn werk als ondernemer, als fractielid in de gemeenteraad en in mijn huidige rol als wethouder.

Als student was ik druk op de sociëteit en met mijn gecombineerde studies Economie en Rechten. Als er niets iets was op de sociëteit, was er altijd wel een project of tentamen van de ene of de andere studie. Ik heb mij niet verveeld tijdens mijn studietijd. Waar ik wel tegenaan liep, was de onoverzichtelijke arbeidsmarkt die daarna kwam. Eigenlijk kwamen alleen de grote bedrijven in beeld. Terwijl het aanbod veel groter en diverser is. Je kreeg als student geen compleet beeld. Dat was voor mij de aanleiding om een ‘jobplatform’ te bouwen. Maar ik kon helemaal niet programmeren! Dus heb ik een vriend gebeld. Hij was in mijn presidentsjaar de president van het Delftsch Studenten Corps en kon ook niet programmeren. Maar wij vonden het zo’n goed idee dat wij samen Magnet.me zijn gestart.

Politieke ambities had ik in mijn studententijd niet, al was ik wel geïnteresseerd. Eigenlijk eerder, want mijn vader was als tekenleraar ook bezig als politieke spotprenttekenaar. Zo kreeg ik thuis al een beetje zicht op mijn toekomst, maar dat wist ik toen natuurlijk nog niet. Wel weet ik dat ik door de bril van mijn vader moet blijven kijken naar mijzelf. 

In die tijd was ik al lid van de VVD. Niet dat ik er veel mee deed, alle blaadjes van die partij bleven keurig in het postvak van mijn huis ‘B’vOverkant’ liggen. Ik las ze echt nooit. En ik bleef eigenlijk lid omdat ik iedere keer net te laat was met het opzeggen van de jaarlijkse contributie. Dat zag ik dan als het weer was afgeschreven! Daar kwam pas verandering in op het moment dat ik tijdens een presidiumdiner naast Matthijs Huizing (RSC 1979) zat. Hij was toen lid van de Tweede Kamer der Staten-Generaal en ik vroeg hem of ik die een keer mocht zien. Dat hebben wij gedaan en zo werd de interesse eigenlijk opgewekt.

Wij hebben een heel netwerk van oud-leden die actief zijn in de politiek. Niet allemaal VVD. Maar daar ging wel mijn interesse naar uit. Dus ik heb gesproken met Frans Weisglas (RSC 1963), onder andere voorzitter van de Tweede Kamer. Met Prof. dr. Jan Anthonie Bruijn (RSC 1977), die meerdere malen het verkiezingsprogramma van de VVD mee hielp schrijven en de huidige voorzitter van de Eerste Kamer is. En met Pieter Duisenberg (RSC 1985). Hij was actief bij de VVD in Den Haag, en is na zijn Tweede Kamer periode nu al enige tijd voorzitter van de Vereniging van Universiteiten. Ik heb Pieter indertijd gevraagd of hij als informateur in Rotterdam wilde optreden. Na Pieter is Jan Anthonie ook nog formateur geweest. Dat was in de tijd dat ik in de gemeenteraad van Rotterdam zat. Leuk hoe al die lijnen bij elkaar komen.

Nu ben ik mij aan het voorbereiden op de komende gemeenteraadsverkiezingen [woensdag 16 maart aanstaande, red.]. Wij hebben toevallig net de promotiefilm opgenomen. Dat doe ik sinds de start van mijn politieke carrière samen met Harald Swinkels (RSC 1993). Hij is na zijn succes in de energie-industrie verdergegaan als regisseur, producent en filmmaker. En hij bedenkt en regisseert mijn campagnefilms. In 2018 heeft Harald mij op een paard gezet en haalden wij met miljoenen kijkers de ‘Cool campaign of the Week” van Politico. Dat succes gaan wij nu evenaren. Harald is ook al heel lang mijn mentor. Wij zijn samen ondernemers. Ik denk dat wij daarom goed schakelen en dat zoiets als een zo’n persoonlijke marketingcampagne slaagt. Wij weten wat wij doen en hebben er allebei plezier in.     

In 2018 kon ik nog niet weg bij Magnet.me, het bedrijf was er niet klaar voor. En ik denk dat ik ook nog niet klaar was om wethouder te worden. Pas in 2021 hadden wij het gevoel dat ik die stap kon nemen. Magnet.me had zich enorm goed hersteld na de Corona-dip. Met een traan heb ik afscheid genomen van mijn bedrijf. Maar de uitdaging hier trok enorm. Het is natuurlijk anders om wethouder te zijn dan als ondernemer te schakelen. Hier wordt een idee een werkgroep en dan een beleidsnotitie. Maar de uitdagingen blijven, ik zie een probleem en ga op zoek naar de oplossing om vervolgens te kijken of het werkt. Zo wissel ik mijn rol als wethouder af met het werk op straat. Ik loop mee met stadsbeheer en doe nu een opleiding om BOA te worden. Door met de mensen die het uitvoerende werk doen in gesprek te gaan leer ik de stad goed kennen; met ‘de poten in de modder’. Meewerken, vragen stellen en verhalen horen. Daar word ik als bestuurder beter van. Ik kijk wel uit dat ik mijzelf niet verlies in mijn werk. Als je die twee werelden actief aan elkaar verbindt nemen de informatiestroom en de werkdruk enorm toe. Gelukkig heb ik dat zelf goed in de gaten en vind ik een balans.

De cultuur hier doorbreken is niet mijn ambitie. Het is een organisatie met 12.000 mensen. Ik ga wel het verschil maken, proberen om echte impact te hebben en de boel de goede kant op te sturen. Nee, ik zie mijzelf niet als carrièrepoliticus en maak mijn geluk ook niet afhankelijk van de politiek. Daarvoor is het politieke bedrijf te grillig. Ik zet mijn schouders eronder en geniet ervan.

Het is hier denk ik niet de plek om mijn verkiezingsprogramma te presenteren. Dus ik doe een oproep aan de oud-leden en de studenten van het RSC/RVSV: de politiek bemoeit zich iedere dag met jouw leven, doe mee en word politiek actief!

Er is een structureel tekort aan ondernemers in de politiek, mensen die de wereld van een andere kant hebben gezien. Wij worden bestuurd door carrièrepolitici. Mensen die in een politiek baantje starten, die groeien in de partijhiërarchie en dan opeens wethouder, staatssecretaris of minister zijn.

Daarom zeg ik tegen de leden van het RSC/RVSV en de oud-leden: “Kom langs, bel mij of de lokale afdeling van welke politieke partij dan ook, en zet je in!”

Dat is een mooie afsluiting van dit interview. Dank je wel, Vincent. Vereniging Walhalla pakt deze handschoen op. Wij zullen een bijeenkomst organiseren voor studenten en oud-leden om onze politiek-actieve leden in contact te brengen met de mensen die nu nog twijfelen of het helemaal niet zien zitten. En bedankt dat je het spits wilde afbijten bij het allereerste ‘vragenvuur’! Dat zal is te zien op onze ‘Walhalla Instagram’.  Fijn om je hier in dit prachtige gebouw aan de Coolsingel gesproken te hebben.

Willem-Frederik Metzelaar (RSC 1987)