Walhalla

Interview Kees Kruythoff (1986)

Vereniging Walhalla werkt vanuit de kernwaarden: verbinden, kennisdelen en teruggeven.
Het lidmaatschap heeft voor de meesten van ons een positieve toegevoegde waarde gehad. En sommige oud leden geven iets terug aan de oud ledengemeenschap.

Ik interviewde Kees Tielenius Kruythoff (RSC 1986). Kees is na een lange periode ‘corporate’ nu ondernemer, die in een ongelofelijk korte tijd LiveKindly Collective opschaalt van startup naar wereldwijde marktleider in plantaardige voeding. De absoluut noodzakelijke verandering van een van onze meest fundamentele industrieën wereldwijd.
 
Notabene: de meesten van u hebben het inmiddels al gelezen. In Kerstnummer van ‘Het Financieele Dagblad’ stond een uitgebreid interview met Kees. Het Vereniging Walhalla-interview vond eerder plaats en wordt later gepubliceerd. Het artikel in het FD vindt u via deze link.
 
Kees, wij kennen elkaar van de Sociëteit als generatiegenoten in de roerige jaren ’80. Hoe was jouw studententijd? 
Een super mooie tijd met veel mooie herinneringen, ervaringen en maatjes voor het leven, maar zeker ook een roerige tijd! Wel had ik gehoopt dat het inmiddels anders zou gaan op de Sociëteit en dat de huidige studenten geleerd zouden hebben en dat de normen, waarden en specifiek de geweldspiraal structureel zouden zijn veranderd. Helaas, alle inspanningen ten spijt. Ik begrijp de reactie van de ASV en de Erasmus Universiteit. We zijn benieuwd naar het oordeel van de Commissie van Beroep. 
 
Een serieuze noot. Dank je wel daarvoor. Maar laten wij kijken naar jou en jouw carrière! Ik ga via jouw studententijd naar je eerste werkervaringen, naar jouw heden en een klein kijkje in de toekomst. 
Laten wij dat doen. Ik ben aangekomen in 1986, jaarclub ‘Beidehandjes’, Kroegcommissiebestuur en College van Senaat en Bestuur. Eind 1992 afgestudeerd. Je kunt zeggen dat de basis van mijn wereldwijde netwerk op de Robert Baeldestraat is ontstaan. Op de sociëteit heb ik eigenlijk meteen gekozen om mijn bijdrage te leveren. Gekozen is niet het juiste woord, ik deed het gewoon. Van mijn moeder meegekregen: wat kun jij bijdragen? Aan de gezelligheid, mijn jaarclub en huis. Maar ook, laten wij zeggen, inhoudelijk. Door in het Kroegcommissiebestuur en een jaar later in het College van Senaat en Bestuur mijn rollen te vervullen. Leuk én leerzaam.
 
Ik woonde in Huize Nieuw Hooidrift. Aan de Van Vollenhovenstraat. Naast Huize Vollendrift. Nu is dat samengevoegd tot één huis: Huize Hooivlooi. In die tijd woonde ik onder andere met Peter ter Kulve (RSC 1982). Ook met anderen, maar ik noem hem omdat dit tegen het einde van mijn studie opeens op een andere manier belangrijk werd.
Binnen mijn studie Bedrijfseconomie was ik met name bezig met financiering en financiële economie. In mijn 3de en 4de jaar volgde ik ‘summer courses’ bij Proctor & Gamble en Unilever. Inhoudelijk financieel en marketinggericht. Super interessante ondernemingen. Allebei.
Dat resulteerde in een aanbod van Proctor & Gamble in mijn 4de jaar. Ik was nog niet klaar met mijn studie! Dus ik belde midden in de nacht, rond 04:00, behoorlijk dronken en blij, naar Peter ter Kulve. Hij werkte inmiddels bij Unilever. Peter raadde mij aan snel nuchter te worden. Om 07.00 belde er een recruiter van Unilever en om 08.00 zat ik op het HQ. Met twee getekende aanbiedingen studeerde ik af. Het werd Unilever. Februari 1993 begon ik aan de Nassaukade: een echt bedrijf, fabriek, kantine. Allebei de ondernemingen hebben natuurlijk heel intelligente mensen werken, Maar Unilever was en is diverser. Bovendien een Nederlands-Brits bedrijf. Wat op mij in die tijd ook een grote aantrekkingskracht had.
 
Een mooie en vlotte studententijd, zowel als student als studerende. Je hebt 27 jaar bij Unilever gewerkt. En veel van de wereld gezien.
Ja, Unilever heeft mij inderdaad wereldwijd gebracht. En wij hebben enorm veel veranderd aan het ‘legacy system’. Zonder die kennis van zaken en inspirerende leiders met wie ik kon samenwerken zou ik nu niet doen wat ik nu doe.
 
Eerst even naar je carrière bij Unilever.
 Inderdaad. In 1993 begonnen als trainee in marketing, in 1999 uitgezonden  naar Zuid-Afrika. Je ziet een foto van mijn gezin. Die laat ik aan jullie zien omdat daar ook mijn rol als vader begon. Ik ben omringd door vrouwen. En, zoals je misschien weet, echte mannen krijgen dochters en dochters veranderen je leven echt. Ze zijn kritischer dan jongens. Ik ervaar dat als een persoonlijke verrijking.
Van Zuid-Afrika ging ik naar Singapore, China, weer terug naar Zuid-Afrika. Ik was 36 jaar toen ik daar als CEO leiding gaf aan Unilever Zuid-Afrika. Toen naar Londen, Brazilië, New York, terug naar Zuid-Afrika. En ten slotte Nederland, Noordwijk. Om kort te gaan, ik heb 27 jaar bij Unilever gewerkt, waarvan 8 jaar in de Raad van Bestuur. Fantastische jaren.
 
Wereldwijd en dan… Noordwijk? Ja, Noordwijk. Daar wonen mijn schoonouders en een deel van mijn schoonfamilie. Nadat ik ben weggegaan bij Unilever wilden wij terug naar Nederland en vonden een fantastisch huis in Noordwijk-Binnen aan de Voorstraat. De middeleeuwse burgemeesterswoning.
 
Dat was in 2018 en staat nu weer te koop!
Ja, mijn ‘sabbatical’ was van korte duur. Ik werd gebeld vanuit Zwitserland. Roger Lienhard zocht een wereldleider die de voedingsindustrie kan veranderen en kwam snel bij mij uit. Daar start het LiveKindly Collective. Wij verhuizen binnenkort naar Zwitserland, waar ons hoofdkantoor zit.
 
Collective?
Het is een samenstelling van meerdere bedrijven. Met het vermogen dat wij hebben verkregen via onze financieringsrondes hebben wij een tros aan ondernemingen gekocht en voegen dat samen in een ‘collective’. Dat is de meest effectieve manier om een wereldwijde beweging tot stand te brengen.
 
Die financiering ging verbazingwekkend hard.
Het was een belevenis. De meeste start-ups krijgen de eerste ronde €5 tot €10 miljoen voor elkaar. Wij hebben het vertrouwen gekregen en brachten in 15 maanden €535 miljoen bij elkaar. En daarvan is meer dan €100 miljoen vanuit Nederlandse investeerders, waarvan een aantal oud-leden van het RSC/RVSV.
 
Ongelofelijk! Wat gaan jullie doen?
Wij proberen via de voedingsindustrie een grote bijdrage te leveren aan de klimaattransformatie. Er zijn drie belangrijke aspecten: energie, transport en voeding. Voeding heeft op klimaat een mega impact. Je las het misschien wel. Als wij volledig plantaardig eten besparen wij per persoon 760.000 liter water per jaar en de CO2-uitstoot van 5.000 autokilometers. Plantaardig eten, de transportketen drastisch verkleinen, verder digitaliseren, het aanbod in de schappen van supermarkten veranderen. De eetgewoontes van mensen veranderen.
 
Wat je zegt. Ik zie in de supermarkt het aanbod van de aloude mix van suiker, zout, zetmeel, vlees en veel water, waarbij wij worden gemanipuleerd door schapindeling en prijs. Het spel dat Unilever als geen ander beheerst.
Het ‘Legacy System’ wat wij aan het ombouwen zijn. Dat begon binnen Unilever echt toen Paul Polman in 2009 als nieuwe CEO binnen kwam en er daarmee een nieuwe wind ging waaien. Hij vroeg zich openlijk af “wat dragen wij bij?” Zo ontstond ons Unilever Sustainable Living Plan. Dat heeft de hele onderneming veranderd. Maar ook mijn denken en doen! In het boek van Paul Polman en Andrew Winston, ‘Net Positive, how courage companies thrive by giving more than they take’, waaraan ik mocht bijdragen, stelt hij dat je als persoon meer moet geven dan nemen. Leiders kunnen dat voor en met hun bedrijven doen.
 
Professor dr. Jan Rotmans (EUR) noemt het in zijn laatste boek ‘Omarm de chaos (2021)’, een revolutie die gaande is. Dat denk ik ook. Wij moeten ‘bold’ zijn. Moedig. In combinatie met ‘kind’, vriendelijk en ‘mindful’, bedachtzaam. Zonder die drie samenwerkende elementen veranderen wij niets. De menselijke maat daarin is volledig zoek. En wij zien en merken dagelijks wat dat heeft opgeleverd. Goede dingen, maar ook een heleboel negatieve. De wereld is moeizaam, er is veel polarisatie. Mijn woord is ‘resilience’, doorzetten.
 
Ik begin er vertrouwen in te krijgen. Maar… hoe ziet mijn shoarma-moment eruit op een willekeurige zaterdagnacht in de nabije toekomst?
Plantbased natuurlijk! Wij hebben het Zweedse bedrijf Oumph overgenomen. Met hun toepassingen eet jij een prima 100% plantaardige shoarma of plantaardige spareribs.
 
Dat is een mooie brug terug naar de studentenvereniging RSC/RVSV, de oud ledenvereniging en talent. Hoe zie je die verbinding?
Zoals wij begonnen aan dit interview. Ik deel de waarden van Vereniging Walhalla. Mijn netwerk is begonnen in Rotterdam. Ik werk samen met clubgenoten, huisgenoten en sociëteitsgenoten. Ik wil samenwerken met internationaal talent, ook van het RSC/RVSV en haar oud ledennetwerk.  
Wij zijn in korte tijd naar ruim 950 medewerkers gegroeid met wereldwijde vestigingen, ook in Amsterdam. De Nederlandse student heeft iets wat ik vaak niet zie bij jonge mensen uit andere landen: een combinatie van ambitie, brede maatschappelijke oriëntatie en hard work & hard play. Als je vooruit wilt komen dan moet je een positieve bijdrage leveren, leren en nieuwsgierig zijn, en veel plezier maken; ‘the fun of business’.
Je vertelde over verbinden, kennisdelen, teruggeven. Ik zou graag in gesprek gaan met het RSC/RVSV en de keuken 100% plantbased maken. Maar ook Vereniging Walhalla vragen de organisatie op te zetten om het gesprek over de veranderingen die wij teweegbrengen, onze missie, te voeren met de oud-leden en de studenten. Misschien moeten wij dat op korte termijn – digitaal - doen!
 
Wij kunnen dat zeker doen. Samen met Erasmus Enterprise van de EUR. Waar Ernst Hoestra (RSC 1986) directeur van is. Dat haken wij zo aan op het brede alumninetwerk van de EUR.
 
Dank je wel Kees voor je tijd, kennis, inzichten en energie. Ik moest meerdere bochten afsnijden in mijn tekst van wat je allemaal vertelde, en hoop dat ik de kern te pakken heb. Ik kijk uit naar interview in Het Financieele Dagblad.
 
Het volgende interview voor de Nieuwsbrief van januari 2022 is met de rector magnificus van het de EUR, Professor dr. Annelien Bredenoord.
 
Willem-Frederik Metzelaar (RSC 1987)