Walhalla

• 8 apr. 2025 10:09:00

Verslag Oud-Ledenlunch in Bierhandel De Pijp d.d. 7 maart 2025

Door Quirijn Korthals Altes (1976)

Op vrijdag 7 maart 2025 stapt uw chroniqueur als eerste stipt om 12:00 uur (en dus een kwartier te vroeg) Bierhandel De Pijp binnen. Hoewel het buiten op deze bijna zomerse dag zeer zonnig en binnen in De Pijp (half)donker is, voelt dat niet zo: de ontvangst door onze gastheren in De Pijp is zoals altijd zeer warm en draagt in hoge mate bij aan de altijd zonnige sfeer in ons zo geliefde etablissement. Het voordeel van een vroege entree is dat je kunt zien wie zich allemaal bij het gezelschap voegen. En ook op deze vrijdag is er een mooie mix van jong en minder jong én van dames en heren. Niet alleen dat: aan de lange tafel wordt goed gemengd tussen de verschillende generaties. Naast de zonnige sfeer draagt die mix bij aan de levendigheid (en het niveau) van de gesprekken. En dat zijn er heel wat.

Peter Schaad (1969) is de tweede binnenkomer. Uw chroniqueur had als gast van de Hermeskring Den Haag Anno 1952 een keer een zeer interessante lezing van Peter bijgewoond over (de individuele leden van) jaarclub De Keien (RSC 1940), inmiddels waarschijnlijk de beroemdste jaarclub van Nederland. Peter hield deze lezing lang voordat het geweldige boek met die titel van Merel Leeman verscheen en heeft met zijn waardevolle informatie een belangrijke bijdrage aan dat boek geleverd. Dat mag nog wel eens worden benadrukt. Ook Sonja Bruins (1995) bespreekt met enkele aanwezigen De Keien.

Met Peter bespreekt uw chroniqueur het belang van goede boeken over WOII; en er komen nog steeds nieuwe boeken uit. Een recent voorbeeld is Een adres van Michal Citroen. Michal studeerde in de jaren ’70 Geschiedenis aan de Erasmus Universiteit en werkte daarna vele jaren voor de VPRO. Uw chroniqueur is nu bij blz. 242 van de ruim 600 (ofwel op ca. 40%) en kan het boek over de geschiedenis van de onderduik van harte bij alle lezers van deze Nieuwsbrief aanbevelen. Dat geldt ook voor haar eerdere boek U wordt door niemand verwacht. Zeer goed geschreven en qua inhoud buitengewoon schokkend.

Ook in een tafelgesprek van Frans Rijnberg (1964) komt de Hermeskring Den Haag Anno 1952 aan de orde. Frans vraagt zich af wat de status van deze respectabele Haagse Hermeskring is. Welnu, afgaande op de veelheid aan prachtige e-mails die uw chroniqueur nog steeds van coördinator Jorge G.R. Labadie Solano (1957) mag ontvangen, is deze Hermeskring springlevend met regelmatige bijeenkomsten in het Haagse Carlton Ambassador en op andere locaties.

Op basis van de overlevering van alle gesprekken is er één onderwerp dat iedereen op deze vrijdagmiddag bezighoudt: de traditionele, inmiddels 26ste, Hermeswandeling op zondag 30 maart a.s. Zowel de vroegere coördinator Carla Kotter (AVSV, 1959) als Joke Clemens-Haga (1977), haar opvolgster, is aanwezig om deze prachtige zondagmiddag bij iedereen nog eens extra onder de aandacht te brengen. Ditmaal wordt landgoed Amelisweerd/Rhijnauwen (prov.Utrecht) aangedaan.

Terug naar Peter Schaad (1969). Met het zeer recente overlijden van drie voormalige politici (Frits Bolkestein, Hans van den Broek en Frits Korthals Altes (ja, familie) zijn drie wérkelijk respectabele voormalige coryfeeën (van wie twee Minister van Staat) definitief van het toneel verdwenen. Alle drie worden ook in de pers positief beoordeeld. Je kunt je daarbij afvragen hoe dat in de (verre) toekomst met de huidige generatie politici zal gaan. Overigens kun je alleen maar respect opbrengen voor het oppakken van een dergelijke rol, zoals door Vincent Karremans (2005). Uw chroniqueur moet overigens nog steeds beginnen aan de – wederom – ruim 600 pagina’s van de memoires van zijn verre familielid.

Norman Schreiner (1962) en Rein Breeman (1968) duiken nog wat dieper in de Nederlandse geschiedenis: zij bespreken de heersende misverstanden bij menig Nederlander over de ware datum van de onafhankelijkheid van ons land. Ongetwijfeld zal een enquête over die vraag een zeer uiteenlopend antwoord genereren. De vraag is natuurlijk ook hoe onafhankelijk Nederland in werkelijkheid is in de betekenis van niet afhankelijk van (de steun van) andere landen, als u uw chroniqueur nog kunt volgen. Dat lijkt ook wel een actueel vraagstuk. Ook de afscheiding van België in de 19de eeuw komt in dit diepgaande gesprek aan de orde.

Rein Breeman (1968) gaat met Pieter Zevenbergen (1962) de (Atlantische) Oceaan over en bespreekt de razendspannende Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2000 die pas werden beslist nadat door SCOTUS – in strijd met het eerdere beleid van dat orgaan – was besloten om de stemmen in de toenmalige swing state Florida niet opnieuw te tellen, dit tegen de eis van het Supreme Court van Florida in. Een precedent voor de huidige tijd, zou je kunnen zeggen. Anders dan afgelopen november duurde het dus even voordat Republikein George W. Bush zich definitief President mocht noemen.

Vice-President van de VIIIe Senaat Koen Kampschöer (2020) doet nog een schepje bovenop al deze maatschappelijke en politieke beschouwingen. Hij bespreekt de veranderende normen en waarden in de maatschappij en de geopolitieke ontwikkelingen. En ongetwijfeld het verband tussen deze twee. Daaraan gekoppeld gaat het met Maxime Kaplan (1972) uiteraard over De Schutterij. Net als maatschappij en politiek lijkt ook die (onder)vereniging misschien niet meer wat zij (ja, vereniging is vrouwelijk; voor de zekerheid even opgezocht in Kramers’ Nederlands woordenboek uit 1976) is geweest. Laura van Aller (2020), Secretaris van de VIIIe Senaat, sluit zich bij de boeiende discussie over De Schutterij aan.

Met Maxime Kaplan (1972) roert Laura van Aller (2020) ook de historie van de naam Tykoz aan. Voor de regelmatige bezoekers van De Pijp een bekende naam, immers al jaren verbonden aan de gelijknamige Tournedos en Entrecôte. Maxime heeft samen met Jan de Rooij (1974) een diepgaand onderzoek naar dit onderwerp gedaan en daarover een prachtig artikel geschreven dat op de website van de Vereniging Walhalla te vinden is via https://www.verenigingwalhalla.nl/walhalla-nieuws/interviews-artikelen/interviews-artikelen/een-aardige-zoektocht. Uw chroniqueur beveelt lezing van dit artikel zeer van harte aan. Ook de Huzarenproef en de lotgevallen van de (brave) soldaat Švejk worden door Laura en Maxime aangestipt.

Met Laura van Aller (2020) en met Jet Stibbe (2021), Penningmeester Vereniging van de VIIIe Senaat, bespreekt uw chroniqueur o.a. het onderwerp roken. In vroeger tijden kon je zo ongeveer overal roken, nu is dat ondenkbaar. En toch wordt dat, net als door het Xe College van Senaat en Bestuur in 1980/81, door (een deel van) de VIIIe Senaat tijdens (of rondom?) de maandagochtendvergadering nog steeds gedaan. Eens beëindigt ieder mens die gewoonte.

De altijd en overal aanwezige Karel van Cappelle (1975), Commissaris Hermeskringen van de Vereniging Walhalla, inmiddels bekend bij zo’n beetje alle Hermeskringen van Limburg-Zuid/Maastricht tot Fryslân en van Zwolle en Ommelanden tot Kennemerland, bespreekt, naast – uiteraard – de Hermeswandeling (ter herinnering: op zondag 30 maart a.s.), met de aanwezige leden van de VIIIe Senaat de samenwerking om de oud-leden nóg beter te bereiken dan nu al het geval is. Nóg beter, zou je zeggen, en dat terwijl de Vereniging Walhalla, zeker na het aftreden (2020) van uw chroniqueur uit het bestuur, werkelijk kilometers heeft gemaakt om de oud-leden van RSC, RVSV en R.S.C./R.V.S.V. (blijft wennen, die puntjes!) te bereiken? Hulde voor die enorme betrokkenheid aan Karel en zijn medebestuursleden.

Karel polst en passant Jet Stibbe (2021) om, samen met Norman Schreiner (1962), piano te spelen tijdens de 50 plus lunch op zaterdag 17 mei, ook een van die prachtige evenementen van de Vereniging Walhalla. De dan aanwezige oud-leden zullen hoe dan ook een mooie middag hebben.

Terug naar Tafel 1, waaraan traditiegetrouw de eerste binnenkomers zitten. Voor de oplettende lezertjes: uw chroniqueur is na de eerste Spa Rood en een handvol (ongepelde) pinda’s verkast naar Tafel 2, waaraan even traditiegetrouw de latere binnenkomers en daarmee meestal de senatoren zitten, teneinde mix en integratie te bevorderen. Naast De Keien bespreekt Sonja Bruins (1995) met Ferry Korver (1964) de geschiedenis van het Weena met zijn open plekken in de jaren ’60 en ’70 en in het algemeen de ontwikkeling van Rotterdam van de echte werkstad tot de bruisende stad vol gezelligheid zoals we haar/hem (ook opgezocht: stad is zowel vrouwelijk als mannelijk) nu kennen. Overigens kende het Weena in de jaren ’70 wel degelijk gezelligheid: in die tijd stond daar de ooit vermaarde Harbour Jazz Club (beslist niet te verwarren met de huidige Harbour Club), met daarnaast een ander etablissement, waarvan de aard en de naam uw chroniqueur ontschoten zijn.

Sonja Bruins (1995) roert ook het belang en nut van de faculteitsverenigingen zoals de EFR aan. Rotterdam kent, net als andere universiteitssteden, inmiddels een veelheid aan nuttige en mooie verenigingen. De faculteitsverenigingen behoren daar zonder meer toe en bewijzen hun nut ten volle.

Tot slot – waar het gaat om Tafel 1 – bespreekt Frans Rijnberg (1964) het parkeerbeleid van Rotterdam én elders. Uw chroniqueur had daarover mee kunnen praten (maar zat op dat moment aan Tafel 2): bij vertrek laat Yellowbrick een bedrag van € 14,79 zien voor twee uur en dertien minuten. Lijkt Rotterdam daarmee steeds meer op Amsterdam……? In Amsterdam Centrum loopt de parkeermeter inmiddels 24 uur per dag. Zó bont maakt Rotterdam het gelukkig (nog) niet. Uiteindelijk is parkeren het verdelen van schaarste. Dat onderwerp heeft een substantieel deel van onze oud-leden vanaf 1913 diepgaand bestudeerd.

Terug naar Tafel 2. Ook daar een veelheid aan nuttige en zeer nuttige onderwerpen. Een aantal daarvan is hierboven de revue al gepasseerd. De belangrijkste aanvulling komt van Maximiliaan van Ruyven (2020), Consumabel Intern van de VIIIe Senaat. Hij vraagt zich af of het niet mogelijk is om een machine te ontwikkelen die wast, droogt én strijkt. Wellicht een mooie vraag voor onze evenknieën uit Delft. Voor Max: er bestaan strijkvrije overhemden. Wellicht een idee voor de Senatoren, zo langzamerhand de enige beroepsgroep waarvan de werkkleding o.a. nog bestaat uit een smetteloos overhemd. Vrijwel alle andere beroepen kunnen nu in een houthakkershemd of polo worden beoefend (eventueel bedekt met een witte jas).

Tom van Sterkenburg (2022), Commissaris Vereniging van de VIIIe Senaat, bespreekt een aantal sportieve onderwerpen. In de eerste plaats de kansen van Max Verstappen om weer Wereldkampioen te worden, zeker na dat spannende jaar 2024. Dichter bij huis gaat het over vraag of Robin van Persie het ook als trainer goed gaat doen bij Feyenoord. In het verlengde daarvan de vraag waarom Ajax – i.e., in de competitie – het dit seizoen zoveel beter doet. In De Pijp, het kloppend hart van Rotterdam, natuurlijk een ‘gevaarlijk’ onderwerp. Gelukkig zit Tom vrijwel aan het eind van Tafel 2, zodat weinigen deze overweging meekrijgen. Verder mag je zeggen dat Feyenoord een schitterend seizoen in de Champions League heeft afgeleverd en daarin aanmerkelijk meer indruk heeft gemaakt dan Ajax in de Europa League. Maar ja, aan het eind van het seizoen tellen alleen de prijzen…..

Met zijn medesenatoren bediscussieert Tom nog de lengte van de Chinese Muur. En die is behoorlijk lang. De Chinese Muur vormt natuurlijk perfect oefenterrein voor de Hermeswandeling (daar is ze (ja, ook wandeling is vrouwelijk) weer!). Of misschien de locatie voor de Hermeswandeling editie 2026?

Met de aanwezige senatoren én met Karel van Cappelle (1975) bespreekt uw chroniqueur nog de hoogte van de contributie én de bierprijs van toen (tweede helft jaren ’70) en nu. In augustus 1976 kostte een biertje in de Sociëteit (toen nog Hermes geheten) NLG 0,90 ofwel – afgerond – € 0,41 en nu € 1,25. Overigens werd de bierprijs in het najaar van 1976 verhoogd naar NLG 1,10 ofwel – eveneens afgerond – € 0,50. Dat biertje betaalde je toen met (papieren) bonnetjes uit een heus bonboekje. Karel van Cappelle en uw chroniqueur moeten het antwoord schuldig blijven op de vraag hoe hoog de contributie in die tijd was. Ook dat onderwerp is een diepgaand onderzoek waard. Bovenop de contributie was er destijds nog sprake van een zgn. Bouwtoeslag. De Sociëteit – gebouwd op basis van de zgn. brutalistisch-stalinistische architectuur (weer actueel dankzij de fantastische film The Brutalist) – stond er toen immers nog geen tien jaar.

Nu ook tot slot voor wat betreft Tafel 2: Jet Stibbe (2021) - nog steeds Penningmeester Vereniging van de VIIIe Senaat - en uw chroniqueur hebben een gesprek over een veelheid aan onderwerpen, waaronder – net als Laura van Aller (2020) – hun Amsterdamse verleden (met Jet die met het Vossius Gymnasium een aanmerkelijk hogere route bewandelde dan uw chroniqueur met zijn Amsterdams Lyceum). Ook hun gemeenschappelijke liefde voor de (klassieke) muziek komt aan de orde. De tournee van het geweldige Nederlands Studenten Orkest (NSO) met als thema Waanzin is net voorbij, maar gelukkig heeft Rotterdam met het fantastische Rotterdams Philharmonisch Orkest (waar Allard Castelein (1977) voorzitter van de Raad van Toezicht is) een geweldig ensemble binnen (en buiten) de stadsgrenzen.

Ook gaat het in het gesprek over de vraag of je een verhaal – bijvoorbeeld in de Zaal – voorbereidt voordat de bel wordt geluid. Jet Stibbe (2021) hield onlangs zo’n verhaal tijdens een avond van de vrouwelijke Disputen. Dat ging heel goed (uw chroniqueur zat op dat moment in de Viëtor en constateerde dat de bomvolle Zaal muisstil was en ademloos naar Jet luisterde). Nu écht tot slot bespraken Jet en uw chroniqueur nog de sterk toegenomen betrokkenheid van ouders bij hun kinderen, ook in de jaren ná de middelbare school.

Met een vuistdik dossier aan prachtige gespreksverslagen verlaat uw chroniqueur – met PINbon – om 14:05 De Pijp, na even hartelijk uitgezwaaid als eerder onthaald te zijn.