Walhalla

Door Willem-Frederik Metzelaar (1987)

In het weekend dat de “5 Boro Bike Tour” gefietst (#FBBTNY) wordt, was ik getuige van de vriendschap van twee jaargenoten (1985), die door roeien en ruiten gaan voor elkaar: Richard de Booij en Jelle Westra. Allebei wonen zij in de USA. Jelle in NYC en Richard in North Carolina.

De “5 Boro Bike Tour” wordt ieder jaar gefietst door 30.000 fietsers. En altijd op de eerste zondag van mei. Als je 40 mijl wilt fietsen en een deel van NYC wilt zien vanaf de fiets, dan meld je je op vrijdagavond bij de Nederlandse Club (The Netherlands Club of New York op 47 5th Ave (W12 5th), drink daar een paar bier. Huur op zaterdag een fiets bij Bike Rental Central Park. Eet die avond een pastaatje met een goed glas wijn bij een van de vele pizzeria’s tussen 7th Av. en 5th Av. en 49str -54str. Een postzegel in een immens grote stad, maar alles komt er samen. 

De volgende ochtend 6 uur sleept Jelle de gehuurde tandem door de metro op weg naar downtown Manhattan. Want daar is rond 07:30 uur de start van de eerste groep. Het team van de Nederland Club gaat in het oranje. Twee mannen springen eruit omdat zij beiden een Feyenoordshirt dragen. Een hommage aan het cluppie dat op 14 mei kampioen gaat worden. 

Waarom op een tandem? Dat komt omdat Richard de Booij (JC Tank, Familie van Henegouwen) juridisch blind (80% blind & progressief) is geworden in de afgelopen jaren. En Jelle Westra (JC Gaut, Familie der Vogels) als ‘piloot’ optreedt. Zodat zij samen heelhuids bij het eindpunt aankomen.

Hoe verlies je wél grotendeels je oogfunctie maar niet je doorzettingsvermogen, je humor en die diepgewortelde interesse voor de ander? Op het terras van Le Pain Quotidien (ons dagelijks brood) in Central Park wordt bij de koffie de context duidelijk. Zo blind worden gaat niet van de ene op de andere dag. Heel geleidelijk en onherroepelijk vermindert het gezichtsveld van Richard naar nul. Hij lijdt aan Glaucoom. Iedere oogarts kan je uitleggen wat het is. Richard maakt het mee en kan er het een en ander over vertellen. Om kort te gaan, er ontstaat druk in de oogbal omdat de afvoerkanalen (om welke reden dan ook) niet meer hun werk (kunnen) doen. Deze druk vindt zijn weg naar de achterkant van het oog waar het de oogzenuw kapot drukt. Kennis om deze zenuwen te herstellen bestaat nog niet. 

Het is een lang proces waar Richard doorheen gaat. Terwijl hij zijn carrière voortzet als bestuurder van een van de content buro’s van Albert Heijn, uitbouwt naar de Verenigde Staten en aldaar voor zijn klant Ahold Delhaize (namens Roto Smeets) de Amerikaanse versie het blad Allerhande - Savory genaamd - succesvol in de markt zet, zijn gezin naar New York City verhuist en zijn kennis over zakendoen in Amerika serieus verdiept, sluipt zijn oogziekte langzaam de levens van de familie De Booij binnen. Eerst lijkt het alsof langzaam de lichtknop terug wordt gedraaid. Dan neemt het zicht, in de vorm van steeds meer blinde vlekken, in een snel proces af. Als vader van twee dochters blijft Richard natuurlijk op #1 staan. Maar de relatie tussen geliefden moet ook meeveranderen en nieuwe evenwichten moeten worden gevonden. Het zelfbeeld komt zwaar onder druk te staan. Simpele zaken als de kids naar school brengen, de vuilnisbak buiten zetten, de dagelijkse dingetjes waarvan je gewend bent dat je die ‘even doet’, zoals wij allemaal, worden opeens opgaven of onmogelijkheden. De afhankelijkheid van de ander groeit en verandert de dynamiek van iedere relatie dynamiek van iedere relatie zondemeer. 

Wat niet verandert is de kennis van zaken. Ook al zie je slecht, je hersenen blijven werken, je humor blijft, de inzichten die in het recente verleden het succes bepaalden, de vaardigheden om met mensen om te gaan en ondanks alles de interesse in de ander voorop te stellen. Dat allemaal blijft. En het urenlange gesprek dat uiteindelijk inkookt tot dit stukje tekst blijft dan ook hangen als een wolk van positivisme. Want wat ga je doen als je blind wordt en met je gezin in North Carolina woont?

Wat ook hielp om de vertrouwde Booij te zien was hoe hij met een blindegeleidestok vakkundig langs een lange rij wachtenden het terras oploopt, naar het enige vrije tafeltje (…). Geen ober die dan durft te zeggen dat hij achter in de rij moet gaan staan!

Gewoon doorgaan. The American Way. In Nederland kennen wij het Nabuurschap: je helpt je buren. In de USA waar het sociale vangnet van de overheid vrijwel niet bestaat, gaat die hulp verder dan dat. De mensen die je kennen helpen je daadwerkelijk aan klanten. Iedereen weet: je moet je geld verdienen. Richard en zijn gezin kunnen terug naar Nederland, maar waarom? This is the land of opportunity, right ? Stand your ground and GO. Het Nederlandse en internationale netwerk is groot en er is veel goodwill. Na een uitgebreide zelfanalyse heeft hij gekozen voor twee nieuwe wegen. Enerzijds heeft Richard geïnvesteerd in een content bureau in NYC en start hij daarnaast een nieuw bedrijf, Holland House NYC, waar veel Nederlandse ondernemers van kunnen profiteren. De jurist, marketeer, ondernemer De Booij start een dienst door zichzelf te verhuren als parttime bestuurder aan Nederlandse ondernemingen die in de USA willen starten. In de opstartjaren is er immers vaak sprake van ‘kosten voor de baten’ maar dat is in de VS in extremis.

Het is ongelofelijk lastig om in Amerika de starten, kost handen vol geld en de meeste verhalen die wij over ondernemen in de USA horen kloppen gewoonweg niet. Ja, het is inderdaad een grote markt, en iedereen spreekt dezelfde taal. Maar per Staat is de cultuur volslagen anders. De Amerikaan kijkt heel anders aan tegen sommige content. Wat in Nederland verkoopt op basis van een geslaagde marketingcampagne, kan in de USA gewoonweg onderuitgaan omdat ze het niet begrijpen. Bovendien kennen ze een heel ander aansprakelijkheids,0, regime. Als je dat niet kent heb je binnen de kortste keren een claim aan je broek. Beren op een weg die er helemaal niet hoeven zijn als je start met de juiste mensen. Klein starten? Ja, maar inmiddels hebben zich een aantal RSC’ers gemeld die naar NL-maatstaven als geslaagd aangemerkt kunnen worden, en die aangeven met Richard te willen samenwerken in deze enterprise. Met als belangrijkste argument dat zij erachter staan dat de inrichting van zijn service de opstartkosten enorm verlagen en dus de slagingskans voor Nederlandse MKB- bedrijven in de VS vergroten.

Hoe het verder gaat is ongewis. Maar dat het verder gaat is zeker! Vereniging Walhalla heeft gevraagd om vanuit de States in de vorm van het schrijven van artikelen ons op de hoogte te houden van de handel en wandel van de oud-leden in de USA. En in het bijzonder van het gaan en staan van Richard de Booij zelf. Hij gaat erover nadenken. Wij hopen dat er een bijdrage van zijn kant komt. Terwijl wij ook hopen dat oud-leden die dit lezen en ambities voor activiteiten in de VS hebben, contact met hem opnemen voor advies en zijn diensten. Want moeten wij elkaar niet gewoon recht in de ogen kunnen kijken en zeggen “wij laten een Rotterdammer niet in de kou staan”. Zeker niet iemand die altijd klaarstaat voor de ander!’ En als wij niets van Richard horen, weten wij waar North Carolina ligt! 

Hoe het proces van blindheid zich heeft voltrokken staat in de blog die Richard de Booij geschreven heeft: www.whenthelightfades.com

Richard is te bereiken op telefoonnummer +1.980.346.1999 of per mail richard@hollandhousenyc.com.