Walhalla

Foebal

Door Norman Schreiner (1962)

Strijden om de bal. Daar gaat het om in deze periode. Wie gaat wie het Europese kampioenschap Voetbal 2024 winnen? De foebalfanaat worstelt zich met daverende stress door deze weken heen. Want voor de liefhebber van deze balsport zijn het wel bange dagen. Verkleedpartijen in oranje textiel, ondersteund door vlaggetjes, hoedjes en toeters. Voor de vingernagels blijkt in deze periode het manicureschaartje overbodig. Trillend van opwinding zit men op het puntje van de bank voor de buis thuis of in het café met een biertje dat verschraalt omdat men vanwege de consternatie vergeet een teug te nemen. Juichkreten wisselen zich af met stevig getier en gevloek. Langgerekte oh’s en ah’s. Ongekende vreugde en kommervolle droefenis. Kortom, illusies wisselen zich herhaaldelijk af met desillusies. Patriotisme en chauvinisme vieren hoogtij.

Op verjaardagsvisites, op kantoor en in de kroeg: het gaat nergens anders meer over. En vergeet niet de moeite die menig foebalkijker moet doen om afspraken op het werk, consulten bij zorgverleners of verjaardagsvisites zorgvuldig in te plannen rond de heilige tijden van de wedstrijden. Van dit behendigheidsspel waarin 22 mannen fanatiek achter een bal aanrennen wil men immers geen seconde missen.

Daarbij komt dat wij gedurende deze weken in onze gesprekken met landgenoten nimmer om gespreksstof verlegen hoeven te zitten. Het sociaal-maatschappelijke narratief zit boordevol visies, inzichten en speculaties rond het steeds weer terugkerende vraagstuk “wie zal er van wie winnen”. Er werpen zich profeten en andere zieners op die met stelligheid beweren wie er gaat winnen. Sportbijlagen van onze dagbladen worden minutieus uitgespeld, aangevuld met reeksen van bespiegelingen op onze televisie- en radiozenders. Vermaarde ex-foeballers en ex-scheidsrechters worden dagelijks met taxi’s naar de omroepstudio’s vervoerd om hun inbreng te spuien tijdens de uitvoerige voorbeschouwingen, tussenbeschouwingen en nabeschouwingen. Zij trakteren ons op bonte herinneringen over in het verleden gespeelde wedstrijden waar zij markante handelingen op het veld associëren met die van nu. Over die spraakmakende hoekschop van land A tijdens die wedstrijd met land B twaalf jaar geleden. Die mislukte tussentijdse spelerswissel bij land C toen die acht jaar geleden uitkwam tegen land D. Die doelman van land E die vier jaar geleden bij die strafschop door land F zich nou net te veel aan de rechterkant van het doel had bevonden. Miljoenen deskundige coaches bevinden zich in deze periode dus langs de lijn, op tribunes en achter de buis. En hebben allemaal een mening hoe het beter moet.

Lijkt er tijdens zo’n wekenlange beroering nog ruimte voor de buitenstaande niet-foebalfanaat die er geen bal van begrijpt? Kan zo iemand in de hectische wereld van de foebalmanie nog ergens een leuk tv-programmaatje opsporen?

Heb compassie met zo’n zielenpoot.